Lepiej jest unikać zapisywania tymczasowych plików buforowania. Użyj bloku PL/SQL. Możesz uruchomić to z SQL*Plus lub umieścić to w pakiecie lub procedurze. Połączenie z USER_TABLES ma na celu uniknięcie ograniczeń widoku.
Jest mało prawdopodobne, że naprawdę chcesz wyłączyć wszystkie ograniczenia (w tym NOT NULL, klucze podstawowe itp.). Powinieneś pomyśleć o umieszczeniu ograniczenia_typu w klauzuli WHERE.
BEGIN
FOR c IN
(SELECT c.owner, c.table_name, c.constraint_name
FROM user_constraints c, user_tables t
WHERE c.table_name = t.table_name
AND c.status = 'ENABLED'
AND NOT (t.iot_type IS NOT NULL AND c.constraint_type = 'P')
ORDER BY c.constraint_type DESC)
LOOP
dbms_utility.exec_ddl_statement('alter table "' || c.owner || '"."' || c.table_name || '" disable constraint ' || c.constraint_name);
END LOOP;
END;
/
Ponowne włączenie ograniczeń jest nieco trudniejsze — musisz włączyć ograniczenia klucza podstawowego, zanim będziesz mógł odwoływać się do nich w ograniczeniu klucza obcego. Można to zrobić za pomocą ORDER BY na bound_type. 'P' =klucz podstawowy, 'R' =klucz obcy.
BEGIN
FOR c IN
(SELECT c.owner, c.table_name, c.constraint_name
FROM user_constraints c, user_tables t
WHERE c.table_name = t.table_name
AND c.status = 'DISABLED'
ORDER BY c.constraint_type)
LOOP
dbms_utility.exec_ddl_statement('alter table "' || c.owner || '"."' || c.table_name || '" enable constraint ' || c.constraint_name);
END LOOP;
END;
/