(+) identyfikuje tabelę, do której jest dołączany zewnętrzny. Sposób, w jaki mnie nauczono, (+) wskazał tabelę, w której brakuje wierszy, dla których nowy NULL trzeba było dodać wiersze.
Jeśli spojrzysz na alternatywne składnie lewego sprzężenia zewnętrznego obsługiwane przez różne bazy danych przed LEFT OUTER JOIN stał się częścią standardu ANSI, zastrzeżony operator był ogólnie stosowany do tabeli, w której brakowało wierszy. DB2 obsługuje również (+) operator dla złączeń zewnętrznych w taki sam sposób, jak robi to Oracle.
