Twoim głównym problemem jest to, że każda zmienna jest ograniczona do funkcji, w której ją zapisałeś.
O ile nie zadeklarowano inaczej:
def db_init():
global conn
conn = psycopg2....
Lepszym podejściem byłoby przekształcenie tego w klasę, podstawowym przykładem byłoby:
import psycopg2
class MyDatabase():
def __init__(self, db="mydb", user="postgres"):
self.conn = psycopg2.connect(database=db, user=user)
self.cur = self.conn.cursor()
def query(self, query):
self.cur.execute(query)
def close(self):
self.cur.close()
self.conn.close()
db = MyDatabase()
db.query("SELECT * FROM table;")
db.close()
Teraz SELECT zapytanie nie zrobi wiele, ponieważ używasz cur.execute() .
Ale zachowałem to celowo, aby zachować kod podobny do tego, który napisałeś, będziesz chciał to zamienić, aby zwrócić wartości, jednak jeśli wywołasz zapytanie, które ma zwrócić wartość i tak dalej.
Twoje podejście, które koncentruje się na funkcjach, będzie miało problemy z „przestrzenią nazw”, gdzie zmienne znajdują się w lokalnym zasięgu tej funkcji, a inne funkcje nie mają do nich dostępu.
Zamiast tego, zmienne o zasięgu klasy mogą uzyskiwać dostęp do własnych zmiennych i nie są tak ograniczone po wyjęciu z pudełka.
Możesz tworzyć zmienne globalne i deklarować je jako globalne w funkcjach, ale myślę, jak wspomniałem w komentarzu:
