Korzystanie z User Instance
oznacza, że SQL Server tworzy specjalną kopię tego pliku bazy danych do użytku przez program. Jeśli masz dwa różne programy korzystające z tych samych parametrów połączenia, otrzymają dwie całkowicie różne kopie bazy danych. Prowadzi to do dużo zamieszania, ponieważ ludzie będą testować aktualizację danych za pomocą swojego programu, a następnie połączyć się z inną kopią swojej bazy danych w Management Studio i narzekać, że ich aktualizacja nie działa. To wysyła ich przez wadliwą serię kroków w pościgu za dziką gęsią, próbując rozwiązać niewłaściwy problem.
Ten artykuł zawiera więcej informacji na temat korzystania z tej funkcji, ale zwróć uwagę na pierwszą uwagę:User Instance
funkcja została przestarzała . W SQL Server 2012 preferowanymi alternatywami są (w tej kolejności IMHO):
-
Utwórz lub dołącz swoją bazę danych do rzeczywistej instancji SQL Server. Parametry połączenia będą wtedy wystarczyły, aby określić nazwę instancji, nazwę bazy danych i poświadczenia. Nie będzie pomieszania, ponieważ Management Studio, Visual Studio i Twój program (programy) będą łączyć się z pojedynczą kopią bazy danych.
-
Użyj
SqlLocalDb
dla rozwoju lokalnego. Wydaje mi się, że wskazałem ci wczoraj ten artykuł:„Pierwsze kroki z SQL Server 2012 Express LocalDB”. - Użyj programu SQL Server Compact. Ta opcja podoba mi się najmniej, ponieważ funkcjonalność i składnia nie są takie same - więc niekoniecznie zapewni ci całą funkcjonalność, którą ostatecznie chcesz wdrożyć. Wersja Compact Edition jest również przestarzała, więc jest.
Oczywiście, jeśli używasz wersji AttachDbFileName
.
EDYTUJ: Pisałem o tym tutaj:
- Złe nawyki:używanie AttachDBFileName