SQL Server próbuje skompilować całą partię. Jeśli tabela już istnieje, zostanie skompilowana zgodnie z wcześniej istniejącą definicją. Instrukcja odwołująca się do nowych kolumn nie kompiluje się, więc partia nigdy nie jest wykonywana.
Musisz zgrupować instrukcje przy użyciu nowej definicji w nową partię. Jeśli używasz tego w SSMS, po prostu wstaw GO
USE MyDatabase;
BEGIN TRANSACTION;
-- some statements
PRINT(N'#1');
IF (EXISTS (SELECT * FROM INFORMATION_SCHEMA.COLUMNS WHERE TABLE_SCHEMA = N'dbo' AND TABLE_NAME = N'Table1' AND COLUMN_NAME = 'Table2_Id'))
BEGIN
ALTER TABLE [dbo].[Table1] DROP CONSTRAINT [FK_Table1_Table2_Table2_Id];
ALTER TABLE [dbo].[Table1] DROP COLUMN [Table2_Id];
DROP TABLE [dbo].[Table2];
PRINT(N'Table2 was dropped.');
END
GO
PRINT(N'#2');
IF (NOT EXISTS (SELECT * FROM INFORMATION_SCHEMA.TABLES WHERE TABLE_SCHEMA = N'dbo' AND TABLE_NAME = N'Table2'))
BEGIN
CREATE TABLE [dbo].[Table2]
(
[Id] INT NOT NULL PRIMARY KEY IDENTITY,
[Number] INT NOT NULL UNIQUE,
[Name] NVARCHAR(200) NOT NULL,
[RowVersion] TIMESTAMP NOT NULL
);
PRINT(N'Table2 was re-created.');
INSERT INTO [dbo].[Table2]([Number], [Name]) VALUES(-1, N'Default value');
PRINT(N'Default value was inserted in Table2.');
END
COMMIT
W przeciwnym razie możesz uruchomić obraźliwą linię w grupie podrzędnej
EXEC(N'INSERT INTO [dbo].[Table2]([Number], [Name]) VALUES(-1, N''Default value'');')