Wiele osób używa MongoDB do pamięci podręcznej niskiej i średniej jakości i działa po prostu świetnie.
Ponieważ oferuje więcej funkcji niż prosty magazyn wartości kluczy poprzez możliwość zapytań ad-hoc, nie jest tak czysta z warstwy pamięci podręcznej, jak memcache lub redis (wstawianie i pobieranie danych może być wolniejsze).
Osiągalna jest ekstremalnie wysoka wydajność (zestaw roboczy jest przecież w pamięci RAM), ale model danych jest cięższy.
Jednak z drugiej strony MongoDB oferuje warstwę trwałości, która jest o wiele bardziej sensowna (dla większości programistów) dla typu danych, które najprawdopodobniej będą potrzebne w późniejszym czasie, w przeciwieństwie do Redis.