Dzieje się kilka rzeczy. Głównym z nich jest to, że musisz zużywać dane wejściowe niezależnie od typu lub proces deserializacji nie jest zsynchronizowany. Przetestowałem Twój scenariusz, pisząc niestandardowy serializator o nazwie ZipCodeSerializer, który obsługuje wartości null i zapisuje kody pocztowe jako ciągi, ale akceptuje ciąg znaków lub dane liczbowe na wejściu i konwertuje dane liczbowe na ciąg.
Użyłem tej klasy do testowania:
public class Address
{
public ObjectId Id;
public string ZipCode;
}
A to jest niestandardowy serializator, który napisałem:
public class ZipCodeSerializer : BsonBaseSerializer
{
public override object Deserialize(BsonReader bsonReader, Type nominalType, Type actualType, IBsonSerializationOptions options)
{
var bsonType = bsonReader.CurrentBsonType;
switch (bsonType)
{
case BsonType.Null:
bsonReader.ReadNull();
return null;
case BsonType.String:
return bsonReader.ReadString();
case BsonType.Int32:
return bsonReader.ReadInt32().ToString();
default:
var message = string.Format("ZipCodeSerializer expects to find a String or an Int32, not a {0}.", bsonType);
throw new BsonSerializationException(message);
}
}
public override void Serialize(BsonWriter bsonWriter, Type nominalType, object value, IBsonSerializationOptions options)
{
if (value == null)
{
bsonWriter.WriteNull();
}
else
{
bsonWriter.WriteString((string)value);
}
}
}
Musisz upewnić się, że niestandardowy serializator jest podłączony, co możesz zrobić w ten sposób:
BsonClassMap.RegisterClassMap<Address>(cm =>
{
cm.AutoMap();
cm.GetMemberMap(a => a.ZipCode).SetSerializer(new ZipCodeSerializer());
});
Więc teraz pole ZipCode klasy Address będzie obsługiwane przez niestandardowy serializator.
Utworzyłem kilka danych testowych za pomocą BsonDocument, aby ułatwić wymuszenie określonych przechowywanych wersji danych w mojej kolekcji testów:
collection.Drop();
collection.Insert(new BsonDocument());
collection.Insert(new BsonDocument("ZipCode", BsonNull.Value));
collection.Insert(new BsonDocument("ZipCode", "12345"));
collection.Insert(new BsonDocument("ZipCode", 56789));
Oto jak dokumenty wyglądały przy użyciu powłoki mongo:
> db.test.find()
{ "_id" : ObjectId("4f871374e447ad238040e346") }
{ "_id" : ObjectId("4f871374e447ad238040e347"), "ZipCode" : null }
{ "_id" : ObjectId("4f871374e447ad238040e348"), "ZipCode" : "12345" }
{ "_id" : ObjectId("4f871374e447ad238040e349"), "ZipCode" : 56789 }
>
więc widzimy, że niektóre kody pocztowe są ciągami, a inne intami (jest też wrzucony null).
A to jest mój kod testowy:
foreach (var document in collection.FindAll())
{
Console.WriteLine(document.ToJson());
}
Wynikiem uruchomienia kodu testowego jest:
{ "_id" : ObjectId("4f871374e447ad238040e346"), "ZipCode" : null }
{ "_id" : ObjectId("4f871374e447ad238040e347"), "ZipCode" : null }
{ "_id" : ObjectId("4f871374e447ad238040e348"), "ZipCode" : "12345" }
{ "_id" : ObjectId("4f871374e447ad238040e349"), "ZipCode" : "56789" }
Press Enter to continue
Zauważ, że kod pocztowy, który był int w bazie danych, jest teraz ciągiem.
Pełny kod źródłowy mojego programu testowego jest dostępny pod adresem: