Twój kod tworzy nowego MongoClient dla każdego z miliona dokumentów w twoim przykładzie (tak jak w pytaniu, do którego się połączyłeś). Wymaga to otwarcia nowego gniazda dla każdego nowego zapytania. Pokonuje to buforowanie połączeń PyMongo, a oprócz tego, że jest bardzo powolne, oznacza to również, że otwierasz i zamykasz gniazda szybciej niż twój stos TCP może nadążyć:pozostawiasz zbyt wiele gniazd w stanie TIME_WAIT, więc w końcu zabraknie Ci portów.
Możesz utworzyć mniej klientów, a tym samym otworzyć mniej gniazd, jeśli wstawisz dużą liczbę dokumentów do każdego klienta:
import multiprocessing as mp
import time
from pymongo import MongoClient
documents = [{"a number": i} for i in range(1000000)]
def insert_doc(chunk):
client = MongoClient()
db = client.mydb
col = db.mycol
col.insert_many(chunk)
chunk_size = 10000
def chunks(sequence):
# Chunks of 1000 documents at a time.
for j in range(0, len(sequence), chunk_size):
yield sequence[j:j + chunk_size]
time2s = time.time()
pool = mp.Pool(processes=16)
pool.map(insert_doc, chunks(documents))
pool.close()
pool.join()
time2f = time.time()
print(time2f - time2s)