Widok nie jest przechowywany oddzielnie:kiedy tworzysz zapytanie o widok, widok jest zastępowany definicją tego widoku. Tak więc zmiany danych w tabelach pojawią się natychmiast w widoku.
Oprócz wspomnianej wcześniej funkcji bezpieczeństwa:
Jeśli piszesz dużą liczbę zapytań, które wykonałyby to łączenie, uwzględnia to ten kod SQL. Podobnie jak wykonywanie niektórych operacji w funkcji używanej w kilku miejscach, może to ułatwić czytanie/zapisywanie/debugowanie kodu.
Umożliwiłoby to również zmianę sposobu wykonywania łączenia w przyszłości w jednym miejscu. Być może relacja 1 do wielu może stać się relacją wiele do wielu, wprowadzając dodatkową tabelę w łączeniu. Możesz też zdecydować się na denormalizację i uwzględnienie wszystkich pól typu zdarzenia w każdym rekordzie zdarzenia, aby nie trzeba było dołączać za każdym razem (przestrzeń handlowa dla czasu wykonania zapytania).
Możesz dalej dzielić tabele później, zmieniając je na sprzężenie trójstronne, a inne zapytania korzystające z widoku nie musiałyby być przepisywane.
Możesz dodać nowe kolumny do tabeli (tabeli) i zmienić widok, aby pominąć nowe kolumny, aby niektóre starsze zapytania używające opcji „wybierz *” nie przerywały się po zmianie definicji tabeli.
