Ideą partycjonowania nie jest używanie wielu serwerów, ale używanie wielu tabel zamiast jednej tabeli. Tabelę można podzielić na wiele tabel, dzięki czemu stare dane można umieścić w jednej podtabeli, a nowe dane w innej tabeli. Wtedy baza danych może zoptymalizować zapytania, w których prosisz o nowe dane, wiedząc, że znajdują się one w drugiej tabeli. Co więcej, określasz sposób partycjonowania danych.
Prosty przykład z dokumentacji MySQL :
CREATE TABLE employees (
id INT NOT NULL,
fname VARCHAR(30),
lname VARCHAR(30),
hired DATE NOT NULL DEFAULT '1970-01-01',
separated DATE NOT NULL DEFAULT '9999-12-31',
job_code INT,
store_id INT
)
PARTITION BY RANGE ( YEAR(separated) ) (
PARTITION p0 VALUES LESS THAN (1991),
PARTITION p1 VALUES LESS THAN (1996),
PARTITION p2 VALUES LESS THAN (2001),
PARTITION p3 VALUES LESS THAN MAXVALUE
);
Pozwala to przyspieszyć np.:
-
Proste usuwanie starych danych:
ALTER TABLE employees DROP PARTITION p0;
-
Baza danych może przyspieszyć zapytanie w ten sposób:
SELECT COUNT(*) FROM employees WHERE separated BETWEEN '2000-01-01' AND '2000-12-31' GROUP BY store_id;
Wiedząc, że wszystkie dane są przechowywane tylko na partycji p2.