Odpowiedź znalazłem tutaj: Konwersja tabeli zamknięcia ze słabej jednostki
ODPOWIEDŹ: Dodałem dwa pola do tabeli zamknięcia, aby przechowywać identyfikator zarówno przodka, jak i potomka. Teraz węzły są niezależne od rzeczywistych wartości. Struktura pozostaje połączona i służy do wstawiania, usuwania, wysyłania zapytań itp., ale wartości, które są zachowywane w każdym węźle, są osobną jednostką i można je zastąpić dowolną inną bez wpływu na strukturę drzewa. To pozwoliło mi rozwiązać mój konkretny problem, który polegał na używaniu tej samej kategorii podrzędnej w wielu kategoriach nadrzędnych. Spodziewam się, że istnieje wiele innych korzyści, które nie zostały jeszcze odkryte.
