Zawsze możesz dodać prosty numeryczny klucz podstawowy (np. mysql auto_increment), aby uzyskać unikalny identyfikator dla każdego wiersza. Złożone klucze podstawowe są poważnym problemem, jeśli musisz używać tabeli w relacji klucza obcego, zmuszając Cię do wymienienia każdego pola składnika klucza podstawowego we wszystkich specyfikacjach złączeń/FK. Dla porównania, dodanie prostego klucza podstawowego int redukuje Cię do przenoszenia tego JEDNEGO pola dla relacji FK/join.
Proponuję coś w stylu:
patients (id, name, ....)
meds (id, brand, name, ...)
patient_meds (patient_id, med_id, dosage, ...)