Nazywa się to „notacją funkcjonalną” – w przeciwieństwie do standardowej „notacji atrybutów”.
Jest to rozszerzenie standardu SQL, a wydajność jest identyczna.
Istnieją subtelne różnice w sposobie rozwiązywania nazw. Na przykład:nazwy kolumn mają pierwszeństwo przed funkcjami przyjmującymi typ złożony w notacji z kropką (notacja atrybutów).
Notacja atrybutów (notacja z kropkami) działa tylko dla funkcji przyjmujących pojedynczy parametr. Jest to więc ograniczona alternatywa, a kanonicznym sposobem jest użycie notacji funkcjonalnej dla funkcji (stąd nazwa).
Z drugiej strony notacja atrybutów jest po prostu krótsza (jedna kropka w porównaniu z dwoma nawiasami), bardziej przenośna (zgodna ze standardem) i ogólnie kanoniczny sposób na zakwalifikowanie kolumn do tabeli.
Szczegóły znajdziesz w instrukcji tutaj .
Ta powiązana odpowiedź ma bardziej szczegółowe wyjaśnienie:
