Spójrz na taki indeks:
Cols
1 2 3
-------------
| | 1 | |
| A |---| |
| | 2 | |
|---|---| |
| | | |
| | 1 | 9 |
| B | | |
| |---| |
| | 2 | |
| |---| |
| | 3 | |
|---|---| |
Zobacz, jak ograniczenie w pierwszej kolumnie, ponieważ pierwsza kolumna eliminuje więcej wyników niż ograniczanie w pierwszej kolumnie? Łatwiej jest sobie wyobrazić, jak indeks musi przechodzić przez kolumnę 1, potem kolumnę 2 itd. Widzisz, że obcinanie większości wyników w pierwszym przejściu sprawia, że drugi krok jest o wiele szybszy.
Inny przypadek, jeśli zapytasz o kolumnę 3, optymalizator nie użyłby nawet indeksu, ponieważ nie jest on w ogóle pomocny w zawężaniu zbiorów wyników. Zawsze, gdy pojawiasz się w zapytaniu, zawężenie liczby wyników, którymi trzeba się zająć przed następnym krokiem, oznacza lepszą wydajność.
Ponieważ indeks jest również przechowywany w ten sposób, nie ma możliwości cofania się w całym indeksie w celu znalezienia pierwszej kolumny podczas wykonywania zapytania.
W skrócie:nie, to nie na pokaz, są realne korzyści w zakresie wydajności.
