Dlaczego UDF jest o wiele wolniejszy niż podzapytanie?

UDF jest czarną ramką dla optymalizatora zapytań, więc jest wykonywany dla każdego wiersza. Robisz kursor wiersz po wierszu. Dla każdego wiersza w zasobie poszukaj identyfikatora trzy razy w innej tabeli. Dzieje się tak, gdy używasz skalarnych lub wieloinstrukcyjnych funkcji UDF (wbudowane UDF to po prostu makra, które rozszerzają się na zewnętrzne zapytanie)

Jednym z wielu artykułów na ten temat jest „Funkcje skalarne, wstawianie i wydajność:zabawny tytuł nudnego posta”.

Podzapytania można zoptymalizować w celu skorelowania i uniknięcia operacji wiersz po wierszu.

To, czego naprawdę chcesz, to:

SELECT
   uc.id AS creator,
   uu.id AS updater,
   uo.id AS owner,
   a.[name]
FROM
    asset a
    JOIN
    user uc ON uc.user_pk = a.created_by
    JOIN
    user uu ON uu.user_pk = a.updated_by
    JOIN
    user uo ON uo.user_pk = a.owned_by

Zaktualizuj luty 2019

SQL Server 2019 zaczyna naprawiać ten problem.