Aktualizacja 4 milionów rekordów na serwerze SQL przy użyciu listy identyfikatorów rekordów jako danych wejściowych

Najlepszym sposobem rozwiązania tego pytania jest wstawienie 4 milionów rekordów do tabeli. W rzeczywistości możesz umieścić je w tabeli z kolumną tożsamości, „wstawiając zbiorczo” do widoku.

create table TheIds (rownum int identity(1,1), id int);

create view v_TheIds (select id from TheIds);

bulk insert into v_TheIds . . .

Mając wszystkie dane w bazie danych, masz teraz o wiele więcej opcji. Wypróbuj aktualizację:

update t
    set booleanfield = 1
    where exists (select 1 from TheIds where TheIds.id = t.id)

Powinieneś także utworzyć indeks na TheIds(id) .

Jest to duża aktualizacja, wszystkie wykonywane jako jedna transakcja. Może to mieć zły wpływ na wydajność i zacząć zapełniać dziennik. Możesz podzielić go na mniejsze transakcje za pomocą rownum kolumna:

update t
    set booleanfield = 1
    where exists (select 1 from TheIds where TheIds.id = t.id and TheIds.rownum < 1000)

Klauzula exist tutaj wykonuje odpowiednik left outer join . Główną różnicą jest to, że ta skorelowana składnia podzapytania powinna działać w innych bazach danych, gdzie łączenia z aktualizacjami są specyficzne dla bazy danych.

Z rownum kolumna, możesz wybrać dowolną liczbę wierszy do aktualizacji. Możesz więc umieścić aktualizację w pętli, jeśli ogólna aktualizacja jest zbyt duża:

where rownum < 100000
where rownum between 100000 and 199999
where rownum between 200000 and 299999

i tak dalej. Nie musisz tego robić, ale możesz, jeśli z jakiegoś powodu chcesz grupować aktualizacje.

Kluczową ideą jest umieszczenie listy identyfikatorów w tabeli w bazie danych, dzięki czemu można wykorzystać moc bazy danych do kolejnych operacji.