Pierwszą rzeczą, którą musisz sobie zadać, jest to, dlaczego chcesz przełączyć się na bazę danych NoSQL?
Odpowiedzi mogą brzmieć:Potrzebujesz większej szybkości, potrzebujesz replikowanego i rozproszonego systemu baz danych, potrzebujesz większej skalowalności używanej pamięci masowej lub replikacji. Lub chcesz prawdopodobnie skorzystać z łatwiejszego programowania.
Ale z 300 płyt nie wydaje mi się, żeby żadna, ale ostatnia ci pomogłaby.
I nie sądzę, że naprawdę chcesz rozwiązania „w pamięci”. W pamięci oznacza, że wszystkie dane zostały zapisane tylko do pamięci RAM, a jeśli zamkniesz bazę danych, wszystkie dane zostaną utracone. Jeśli naprawdę tego chcesz, MySQL ma silnik pamięci masowej w pamięci.
W przeciwnym razie cała baza danych będzie buforować tak dużo w pamięci, jak tylko może. A 300 rekordów prawdopodobnie będzie w całości w twoim pamięci RAM, również pod MySQL. Prawdopodobnie nie uzyskasz żadnych korzyści związanych z szybkością przechodzenia na bazę danych NoSQL.
Jeśli ogólnie planujesz przejść na bazę danych NoSQL, wolałbym MongoDB. Jest to połączenie NoSQL i RDBMS, ponieważ daje język zapytań potężny prawie jak SQL. I możesz to lepiej skalować niż RDBMS. A dla mnie programowanie będzie dużo łatwiejsze w porównaniu z bazą danych pozbawioną schematów. Możesz skalować MongoDB do 1000 serwerów.
Ale inne bazy danych NoSQL mają znacznie większą skalowalność. Jeśli potrzebujesz więcej serwerów, inne bazy danych będą prawdopodobnie lepsze. Ale tracisz sposób na zapytanie o swoje dane.
Jeśli generalnie planujesz przejść na bazę danych NoSQL, myślę, że MongoDB poradzi sobie z tym. Inne bazy danych NoSQL są prawdopodobnie lepsze w niektórych konkretnych przypadkach, a nie do ogólnego użytku.
