Co się dzieje z Meteor i Fibers/bindEnvironment()?

Nieco niepoprawnie używasz bindEnvironment. Ponieważ miejsce, w którym jest używany, znajduje się już w światłowodzie, a wywołanie zwrotne wychodzące z klienta Knox nie znajduje się już w światłowodzie.

Istnieją dwa przypadki użycia bindEnvironment (o których myślę, może być ich więcej!):

• Masz zmienną globalną, którą należy zmienić, ale nie chcesz, aby wpływała na sesje innych użytkowników

• Zarządzasz oddzwonieniem za pomocą zewnętrznego modułu API/npm (co wygląda na to)

Meteor.bindEnvironment tworzy nowe światłowód i kopiuje zmienne i środowisko bieżącego światłowodu do nowego światłowodu. Potrzebujesz tego, gdy używasz wywołania zwrotnego metody modułu nom.

Na szczęście istnieje alternatywa, która zajmuje się czekającym na Ciebie wywołaniem zwrotnym i wiąże wywołanie zwrotne we włóknie o nazwie Meteor.wrapAsync .

Więc możesz to zrobić:

Twoja funkcja startowa ma już światłowód i nie ma wywołania zwrotnego, więc nie potrzebujesz tutaj bindEnvironment.

Meteor.startup(function () {
   if (Projects.find().count() === 0) {
     insertRecords();
   }
});

I funkcja wstawiania rekordów (za pomocą wrapAsync), dzięki czemu nie potrzebujesz wywołania zwrotnego

function insertRecords() {
  console.log("inserting...");
  var client = Knox.createClient({
    key: apikey,
    secret: secret,
    bucket: 'profile-testing'
  });
      
  client.listSync = Meteor.wrapAsync(client.list.bind(client));

  console.log("created client");
      
  try {
      var data = client.listSync({ prefix: 'projects' });
  }
  catch(e) {
      console.log(e);
  }    

  if(!data) return;


  for (var i = 1; i < data.Contents.length; i++)  {
    console.log(data.Contents[i].Key);
    if (data.Contents[i].Key.split('/').pop() == "") {
      Projects.insert({ name: data.Contents[i].Key, contents: [] });
    } else if (data.Contents[i].Key.split('.').pop() == "jpg") {
      Projects.update( { name: data.Contents[i].Key.substr(0,
                         data.Contents[i].Key.lastIndexOf('.')) },
                       { $push: {contents: data.Contents[i].Key}} );
    } else {
      console.log(data.Contents[i].Key.split('.').pop());
    }
  }      
});

Kilka rzeczy, o których należy pamiętać. Włókna nie są jak nici. W NodeJS jest tylko jeden wątek.

Światłowody przypominają bardziej zdarzenia, które mogą działać w tym samym czasie, ale bez wzajemnego blokowania, jeśli istnieje scenariusz typu oczekiwania (np. pobieranie pliku z Internetu).

Możesz więc mieć kod synchroniczny i nie blokować zdarzeń innych użytkowników. Biegną na zmianę, ale nadal działają w jednym wątku. W ten sposób Meteor ma synchroniczny kod po stronie serwera, który może czekać na rzeczy, ale inni użytkownicy nie będą przez to blokowani i mogą robić rzeczy, ponieważ ich kod działa w innym włóknie.

Chris Mather ma kilka dobrych artykułów na ten temat na http://eventedmind.com

Co robi Meteor.wrapAsync?

Meteor.wrapAsync przyjmuje metodę, którą podałeś jako pierwszy parametr i uruchamia ją w bieżącym włóknie.

Dołącza również do niego wywołanie zwrotne (zakłada, że ​​metoda przyjmuje ostatni parametr, który ma wywołanie zwrotne, w którym pierwszy parametr jest błędem, a drugi wynikiem, takim jak function(err,result) .

Callback jest powiązany z Meteor.bindEnvironment i blokuje bieżące światłowód do momentu uruchomienia wywołania zwrotnego. Jak tylko wywołanie zwrotne zwróci result lub wyrzuca err .

Jest to więc bardzo przydatne do konwertowania kodu asynchronicznego na kod synchroniczny, ponieważ można użyć wyniku metody w następnym wierszu zamiast używać wywołania zwrotnego i zagnieżdżania głębszych funkcji. Dba również o bindEnvironment za Ciebie, więc nie musisz się martwić o utratę zasięgu światłowodu.

Aktualizacja Meteor._wrapAsync to teraz Meteor.wrapAsync i udokumentowane.