Innym, bardziej wydajnym podejściem byłoby zaimplementowanie poddokumentu „status” jako tablicy „wpisanych wartości”, na przykład:
{"_id" : ObjectId("51385d2308d427ce306f0100"),
"aid" : "1",
"studyId" : "study-1",
"mediaType" : "microBlog",
"text" : "bla bla",
"sentences" : "bla bla",
"status" : [
{ type: "algo1", value: "required" },
{ type: "algo2", value: "required" },
{ type: "algo3", value: "completed" },
{ type: "algo4", value: "completed" }
],
"priority" : "u"}
Umożliwiłoby to znalezienie wszystkich dokumentów, dla których którekolwiek z podpolów ma wartość „wymagane”, za pomocą tego zapytania:
db.foo.find({"status.value":"required"})
Zdefiniowanie indeksu w tym podpolu przyspieszyłoby zapytanie:
db.foo.ensureIndex({"status.value":1})