Istnieje ogólna konfiguracja, za pomocą której można uzyskać dostęp do podstawowego obiektu kolekcji sterowników, a zatem .aggregate()
bez instalowania żadnych innych wtyczek.
Podstawowy proces wygląda tak:
FooAges = new Meteor.Collection("fooAges");
Meteor.publish("fooAgeQuery", function(args) {
var sub = this;
var db = MongoInternals.defaultRemoteCollectionDriver().mongo.db;
var pipeline = [
{ "$group": {
"_id": "$age",
"name": { "$max": "$name" }
}}
];
db.collection("foo").aggregate(
pipeline,
// Need to wrap the callback so it gets called in a Fiber.
Meteor.bindEnvironment(
function(err, result) {
// Add each of the results to the subscription.
_.each(result, function(e) {
// Generate a random disposable id for aggregated documents
sub.added("fooAges", Random.id(), {
"age": e._id,
"name": e.name
});
});
sub.ready();
},
function(error) {
Meteor._debug( "Error doing aggregation: " + error);
}
)
);
});
Definiujesz więc kolekcję dla danych wyjściowych agregacji i w ramach procedury takiej jak ta publikujesz usługę, którą również zamierzasz subskrybować w swoim kliencie.
Wewnątrz tego agregacja jest uruchamiana i umieszczana w drugiej kolekcji (logicznie, ponieważ w rzeczywistości nic nie zapisuje). Następnie używasz tej kolekcji na kliencie z tą samą definicją, a wszystkie zagregowane wyniki są po prostu zwracane.
W rzeczywistości mam pełną działającą przykładową aplikację podobnych procesów w ramach to pytanie , a także użycie agregatu Meteor hacks pakiet na to pytanie tutaj również, jeśli potrzebujesz dalszych informacji.