ustaw domyślne wartości na tablice mangusty w węźle js

Mongoose pozwala na „oddzielenie” definicji schematów. Zarówno w celu ogólnego „ponownego wykorzystania”, jak i przejrzystości kodu. Lepszym sposobem na to jest:

// general imports
var mongoose = require('mongoose'),
    Schema = mongoose.Schema;

// schema for params
var paramSchema = new Schema({
    "name": { "type": String, "default": "something" },
    "value": { "type": String, "default": "something" }
});

// schema for features
var featureSchema = new Schema({
    "name": { "type": String, "default": "something" }
    "params": [paramSchema]
});

var appSchema = new Schema({
    "appFeatures": [featureSchema]
});

// Export something - or whatever you like
module.export.App = mongoose.model( "App", appSchema );

Jest więc „czysty” i „możliwy do ponownego użycia”, jeśli chcesz, aby definicje „schematu” były częścią poszczególnych modułów i używaj systemu „wymagaj” do importowania w razie potrzeby. Możesz nawet "introspekcję" definicji schematu z obiektów "modelu", jeśli nie chcesz "modulować" wszystkiego.

Przeważnie jednak pozwala to wyraźnie określić „co chcesz” dla wartości domyślnych.

W przypadku bardziej złożonego domyślnego przejścia, prawdopodobnie chcesz to zrobić w haku "przed zapisem". Jako pełniejszy przykład:

var async = require('async'),
    mongoose = require('mongoose'),
    Schema = mongoose.Schema;

var paramSchema = new Schema({
  "name": { "type": String, "default": "something" },
  "value": { "type": String, "default": "something" }
});

var featureSchema = new Schema({
  "name": { "type": String, "default": "something" },
  "params": [paramSchema]
});

var appSchema = new Schema({
  "appFeatures": [featureSchema]
});

appSchema.pre("save",function(next) {
  if ( !this.appFeatures || this.appFeatures.length == 0 ) {
    this.appFeatures = [];
    this.appFeatures.push({
      "name": "something",
      "params": []
    })
  }

  this.appFeatures.forEach(function(feature) {
    if ( !feature.params || feature.params.length == 0 ) {
      feature.params = [];
      feature.params.push(
       {  "name": "a", "value": "A" },
       {  "name": "b", "value": "B" }
      );
    }
  });
  next();
});


var App = mongoose.model( 'App', appSchema );

mongoose.connect('mongodb://localhost/test');


async.series(
  [
    function(callback) {
      App.remove({},function(err,res) {
        if (err) throw err;
        callback(err,res);
      });
    },
    function(callback) {
      var app = new App();
      app.save(function(err,doc) {
        if (err) throw err;
        console.log(
          JSON.stringify( doc, undefined, 4 )
        );
        callback()
      });
    },
    function(callback) {
      App.find({},function(err,docs) {
        if (err) throw err;
        console.log(
          JSON.stringify( docs, undefined, 4 )
        );
        callback();
      });
    }
  ],
  function(err) {
    if (err) throw err;
    console.log("done");
    mongoose.disconnect();
  }
);

Możesz to wyczyścić i przeprowadzić introspekcję ścieżki schematu, aby uzyskać wartości domyślne na innych poziomach. Ale w zasadzie chcesz powiedzieć, że jeśli ta wewnętrzna tablica nie jest zdefiniowana, wtedy wpiszesz domyślne wartości jako zakodowane.