Odpowiednik MySQL wyglądałby mniej więcej tak:
BEGIN
DECLARE CurrentFirstName VARCHAR(300);
DECLARE CurrentAge INT;
DECLARE done INT DEFAULT FALSE;
DECLARE CursorName CURSOR FOR
SELECT FirstName, Age FROM Customers;
DECLARE CONTINUE HANDLER FOR NOT FOUND SET done = TRUE;
OPEN CursorName;
myloop: LOOP
FETCH CursorName INTO CurrentFirstName, CurrentAge;
IF done THEN
LEAVE myloop;
END IF;
IF CurrentAge > 60 THEN
insert into ElderCustomers values (CurrentFirstName,CurrentAge);
END IF;
END LOOP;
CLOSE CursorName;
END;
Duża różnica polega na tym, że pętla używa CONTINUE HANDLER do ustawienia flagi, gdy nie ma więcej wierszy do pobrania, i wychodzenia z pętli, gdy flaga jest ustawiona. (To wygląda brzydko, ale tak się to robi w MySQL.)
Ten przykład nasuwa pytanie, dlaczego nie jest to napisane (bardziej wydajnie, zarówno w SQL Server, jak i MySQL) jako:
INSERT INTO ElderCustomers (FirstName, Age)
SELECT FirstName, Age
FROM Customers
WHERE Age > 60