Jednym z możliwych zastosowań jest opcjonalna część informacji. W ten sposób nie musisz mieć wielu pól dopuszczających wartość null w jednej dużej tabeli, ale możesz je logicznie rozdzielić na tabelę obowiązkową i tabelę opcjonalną.
Inne zastosowanie ma miejsce, gdy niektóre dane są współdzielone z różnymi tabelami. Załóżmy na przykład, że masz witrynę, w której sprzedajesz części komputerowe. Możesz umieścić szczegóły, które współdzielą wszystkie komponenty, np. tabeli "części", ale szczegóły umieść w "płytach głównych", "cpus" itp., które po prostu używają tabeli części w relacji jeden do jednego.