Notacja Barkera

Patrząc na różne rodzaje notacji ERD, trudno nie natknąć się na notację ERD Barkera, która jest powszechnie używana do opisywania danych dla Oracle. Richard Barker i jego współpracownicy opracowali ten zapis ERD podczas pracy w brytyjskiej firmie konsultingowej CACI około 1981 roku, a kiedy Barker dołączył do Oracle, jego notacja została przyjęta.

Przyjrzyjmy się bliżej składni Barkera.

Najważniejsze elementy schematu ERD to:

• jednostki , które mogą być traktowane jako obiekty fizyczne lub elementy, które można jednoznacznie zidentyfikować, oraz
• związki , które rejestrują, w jaki sposób jednostki są ze sobą powiązane.

Podmioty

Podczas rysowania elementów w notacji Barkera należy przestrzegać pewnych zasad.

• Podmiot – jest reprezentowany przez prostokąt z zaokrąglonym rogiem. Nazwa jednostki powinna znajdować się w górnej części prostokąta i w liczbie pojedynczej.

  

• Atrybuty – opisać charakterystykę konkretnej instancji podmiotu. Atrybut może mieć trzy typy:

  1. Unikalny identyfikator – jednoznacznie identyfikuje instancję encji
  2. Obowiązkowe – jego wartość nie może być pusta
  3. Opcjonalnie – jego wartość może być pusta

  jak pokazano na poniższym schemacie.

  

Relacje

Relacja łączy ze sobą co najmniej dwie instancje encji. Relacja jest zwykle reprezentowana przez linię prostą.

• Opcja związku

  obowiązkowy związek jest reprezentowany przez linię prostą, która określa, że ​​każda instancja encji musi być powiązana z inną instancją.

  

  Opcjonalna relacja jest reprezentowany przez linię przerywaną, która określa, że ​​każda instancja encji może być powiązana z inną instancją.

  

  Należy zauważyć, że w notacji Barkera dozwolone są tylko relacje binarne.

• Stopień relacji:

  jeden do jednego – każda instancja encji jest powiązana tylko z jedną instancją encji.

  

  jeden do wielu – każda instancja encji jest powiązana z wieloma instancjami encji.

  

  wiele do wielu – wiele instancji encji jest powiązanych z wieloma instancjami encji

  

  Relacja zawsze składa się z dwóch perspektyw przy użyciu następującej notacji:

  

  W każdym dziale może pracować jeden lub więcej pracowników; każdy pracownik musi pracować w jednym dziale.

• Pasek UID

  Pasek „|” na jednym końcu linii relacji wskazuje, że relacja jest składnikiem podstawowego identyfikatora typu jednostki na tym końcu.

  

  Każdy indywidualny pasek UID w ORDER ITEM reprezentuje fakt, że klucz obcy reprezentowany przez relację jest również kluczem podstawowym ORDER podmiot.

  

• Nieprzekazywalność relacji

  W pewnych sytuacjach raz nawiązany związek nigdy się nie zmieni. Na przykład BOOK i CHAPTER w poniższym przykładzie. Rozdziału nie można przenieść do innej książki. Nazywamy to nieprzekazywalnością związku i jest reprezentowana przez romb.

  

• Podtypy

  Istnieją sytuacje, w których różne encje mogą być zgrupowane w ramach jednej wspólnej encji zwanej encji supertypu . Zagnieżdżone jednostki to podtypy .