Zapętlaj, aż hasło będzie unikalne

Ściśle mówiąc, test na unikalność nie zagwarantuje unikalności przy jednoczesnym obciążeniu. Problem polega na tym, że sprawdzasz unikalność przed (i oddzielnie od) miejscem, w którym wstawiasz wiersz, aby „odebrać” nowo wygenerowany kod dostępu. Innym procesem może być robienie tego samego w tym samym czasie. Oto jak to działa...

Dwa procesy generują dokładnie ten sam kod dostępu. Każdy z nich zaczyna się od sprawdzenia wyjątkowości. Ponieważ żaden proces (jeszcze) nie wstawił wiersza do tabeli, oba procesy nie znajdą pasującego hasła w bazie danych, więc oba procesy przyjmą, że kod jest unikalny. Teraz, gdy każdy z procesów kontynuuje swoją pracę, w końcu będą obie wstaw wiersz do files tabela za pomocą wygenerowanego kodu - a tym samym otrzymasz duplikat.

Aby obejść ten problem, musisz przeprowadzić kontrolę i wstawić w jednej „atomowej” operacji. Poniżej znajduje się wyjaśnienie tego podejścia:

Jeśli chcesz, aby hasło było unikalne, powinieneś zdefiniować kolumnę w swojej bazie danych jako UNIQUE . Zapewni to unikalność (nawet jeśli Twój kod php tego nie robi) poprzez odmowę wstawienia wiersza, który spowodowałby zduplikowanie hasła.

CREATE TABLE files (
  id int(10) unsigned NOT NULL auto_increment PRIMARY KEY,
  filename varchar(255) NOT NULL,
  passcode varchar(64) NOT NULL UNIQUE,
)

Teraz użyj SHA1() mysql i NOW() aby wygenerować kod dostępu jako część instrukcja wstawiania. Połącz to z INSERT IGNORE ... (dokumentacja ) i wykonaj pętlę, aż wiersz zostanie pomyślnie wstawiony:

do {
    $query = "INSERT IGNORE INTO files 
       (filename, passcode) values ('whatever', SHA1(NOW()))";
    $res = mysql_query($query);
} while( $res && (0 == mysql_affected_rows()) )

if( !$res ) {
   // an error occurred (eg. lost connection, insufficient permissions on table, etc)
   // no passcode was generated.  handle the error, and either abort or retry.
} else {
   // success, unique code was generated and inserted into db.
   // you can now do a select to retrieve the generated code (described below)
   // or you can proceed with the rest of your program logic.
}

Uwaga: Powyższy przykład został zredagowany w celu uwzględnienia doskonałych obserwacji zamieszczonych przez @martinstoeckli w sekcji komentarzy. Wprowadzono następujące zmiany:

• zmieniono mysql_num_rows() (dokumenty ) do mysql_affected_rows() (dokumenty ) — liczba_wierszy nie dotyczy wstawek. Usunięto również argument do mysql_affected_rows() , ponieważ ta funkcja działa na poziomie połączenia, a nie na poziomie wyniku (w każdym razie wynikiem wstawienia jest wartość logiczna, a nie numer zasobu).
• dodano sprawdzanie błędów w warunku pętli i dodano test na błąd/powodzenie po zakończeniu pętli. Obsługa błędów jest ważna, ponieważ bez niej błędy bazy danych (takie jak utracone połączenia lub problemy z uprawnieniami) spowodują, że pętla będzie się obracać w nieskończoność. Podejście pokazane powyżej (używając IGNORE i mysql_affected_rows() i testowanie $res oddzielnie dla błędów) pozwala nam odróżnić te „prawdziwe błędy bazy danych” od unikatowego naruszenia ograniczenia (co jest całkowicie prawidłowym warunkiem braku błędu w tej sekcji logiki).

Jeśli chcesz uzyskać kod dostępu po jego wygenerowaniu, po prostu wybierz rekord ponownie:

$res = mysql_query("SELECT * FROM files WHERE id=LAST_INSERT_ID()");
$row = mysql_fetch_assoc($res);
$passcode = $row['passcode'];

Edytuj :zmieniono powyższy przykład, aby użyć funkcji mysql LAST_INSERT_ID() , a nie funkcję PHP. Jest to wydajniejszy sposób na osiągnięcie tego samego, a wynikowy kod jest czystszy, jaśniejszy i mniej zagracony.