Właściwie wcale nie potrzebujesz migracji. Relacje OneToOne i ForeignKey mają zgodny schemat bazy danych pod hakiem:prosta kolumna z identyfikatorem drugiego obiektu w jednej z tabel.
Po prostu sfałszuj migrację za pomocą migrate --fake
jeśli nie chcesz wchodzić w kłopoty z powiedzeniem Southowi, aby zignorował tę zmianę.