Masz tutaj 2 podstawowe wybory:
Najpierw kod:
Zaprojektuj swoje modele i „połącz” je z procedurami, które zdefiniowałeś ręcznie.
Najpierw baza danych:
Wskaż EF na swoją bazę danych, a modele zostaną utworzone za pomocą Twojego schematu. Zawsze możesz wywołać swoje procedury niestandardowe za pomocą klas pomocniczych itp. Przekażesz model EF i wyodrębnisz potrzebne atrybuty.
Osobiście wolę kodować pierwsze proste obiekty POCO i łączyć je według własnego uznania. Daje to największą elastyczność, ale może wymknąć się spod kontroli, jeśli najpierw nie stworzysz architektury i nie będziesz przestrzegał pewnych rządzących wzorców.
Jeśli chodzi o wydajność systemów o dużej objętości, podobne do rozwiązań MVC z płytą kotłową Ruby-On-Rails mogą stać się nieporęczne w miarę wzrostu. Stosowanie wydajnych procedur dla CRUD zawsze wygrywa z dynamicznym SQL.
