Jednym ze sposobów radzenia sobie z tego rodzaju sytuacją jest użycie wyzwalacza na poziomie wiersza do zarejestrowania pewnych informacji, takich jak zmodyfikowany identyfikator id#, w tabeli tymczasowej, a następnie użycie wyzwalacza na poziomie instrukcji do odczytania tych informacji i wykonania żądanej pracy.
Jednak w tym przypadku zadałbym sobie pytanie, czy w ogóle jest to warte zachodu. Rozważ obliczenie średniej w zapytaniach, gdy jest to potrzebne; lub osadzenie go w widoku sugerowanym w komentarzu Shannona; lub osadzić go w zmaterializowanym widoku, jeśli obliczanie go w locie jest zbyt duże.
