Zwróć wiersze SETOF z funkcji PostgreSQL

Funkcja dezynfekcji

To, co obecnie posiadasz, można uprościć/odkazić do:

CREATE OR REPLACE FUNCTION func_a (username text = '', databaseobject text = '')
  RETURNS ????
  LANGUAGE plpgsql AS
$func$
BEGIN
   RETURN QUERY EXECUTE
   format ('SELECT * FROM %s v1 LEFT JOIN %I v2 USING (id)'
         , CASE WHEN username = '*' THEN 'view1' ELSE 'view3' END
         , databaseobject);
END
$func$;

Potrzebujesz tylko dodatkowych wystąpień BEGIN ... END w ciele funkcji, aby rozpocząć oddzielne bloki kodu z własnym zakresem, co jest rzadko potrzebne.

Standardowym operatorem łączenia SQL jest || . + jest "kreatywnym" dodatkiem twojego byłego dostawcy.

Nie używaj identyfikatorów CaMeL-case, chyba że umieścisz je w podwójnym cudzysłowie. Najlepiej w ogóle ich nie używać Zobacz:

• Czy w nazwach kolumn PostgreSQL jest rozróżniana wielkość liter?

varchar(4000) jest również dostosowany do konkretnego ograniczenia SQL Server. W Postgresie nie ma to szczególnego znaczenia. Używaj tylko varchar(4000) jeśli faktycznie potrzebujesz limitu 4000 znaków. Po prostu użyłbym text - poza tym, że nie potrzebujemy żadnych zmiennych w ogóle tutaj, po uproszczeniu funkcji.

Jeśli nie użyłeś format() , jednak zapoznaj się z instrukcją tutaj.

Typ zwrotu

Teraz, jeśli chodzi o twoje rzeczywiste pytanie:typ zwracany dla zapytania dynamicznego może być trudny, ponieważ SQL wymaga, aby został zadeklarowany najpóźniej w czasie wywołania. Jeśli masz w bazie danych tabelę, widok lub typ złożony, który już pasuje do listy definicji kolumn, możesz po prostu użyć tego:

CREATE FUNCTION foo()
  RETURNS SETOF my_view AS
...

W przeciwnym razie przeliteruj listę definicji kolumn bez out za pomocą (najprostszego) RETURNS TABLE :

CREATE FUNCTION foo()
  RETURNS TABLE (col1 int, col2 text, ...) AS
...

Jeśli wpisujesz wiersz na bieżąco, możesz zwrócić anonimowe rekordy:

CREATE FUNCTION foo()
  RETURNS SETOF record AS
...

Ale wtedy musisz dostarczyć listę definicji kolumn przy każdym wywołaniu, więc prawie nigdy tego nie używam.

Nie użyłbym SELECT * najpierw. Użyj ostatecznej listy kolumn do zwrotu i odpowiednio zadeklaruj typ zwrotu:

CREATE OR REPLACE FUNCTION func_a(username text = '', databaseobject text = '')
  RETURNS TABLE(col1 int, col2 text, col3 date)
  LANGUAGE plpgsql AS
$func$
BEGIN
   RETURN QUERY EXECUTE
   format ($f$SELECT v1.col1, v1.col2, v2.col3
              FROM %s v1 LEFT JOIN %I v2 USING (id)$f$
         , CASE WHEN username = '*' THEN 'view1' ELSE 'view3' END
         , databaseobject);
END
$func$;

W przypadku całkowicie dynamicznych zapytań rozważ najpierw zbudowanie zapytania w swoim kliencie, zamiast używania funkcji.

Najpierw musisz zrozumieć podstawy:

• Refaktoryzuj funkcję PL/pgSQL, aby zwrócić dane wyjściowe różnych zapytań SELECT
• PL/pgSQL w podręczniku Postgresa

Następnie są bardziej zaawansowane opcje z typami polimorficznymi, które pozwalają przekazać typ zwracany w czasie połączenia. Więcej w ostatnim rozdziale:

• Refaktoryzuj funkcję PL/pgSQL, aby zwrócić dane wyjściowe różnych zapytań SELECT