Czy JSONB sprawia, że ​​tablice PostgreSQL są bezużyteczne?

W większości przypadków użyłbym znormalizowanego schematu z tabelą option_tag implementacja relacji wiele-do-wielu między tabelami option i tag . Implementacja referencyjna tutaj:

• Jak zaimplementować relację wiele-do-wielu w PostgreSQL?

Może nie jest to najszybsza opcja pod każdym względem, ale oferuje pełen zakres funkcjonalności bazy danych, w tym integralność referencyjną, ograniczenia, pełen zakres typów danych, wszystkie opcje indeksowania i tanie aktualizacje.

Aby uzyskać kompletność, dodaj do listy opcji:

• hstore (dobra opcja)
• xml bardziej gadatliwy i bardziej złożony niż którykolwiek z hstore lub jsonb , więc używałbym go tylko podczas pracy z XML.
• "ciąg wartości oddzielonych przecinkami" (bardzo prosta, w większości zła opcja)
• EAV (Entity-Attribute-Value) lub „pary nazwa-wartość” (przeważnie zła opcja)
  Szczegóły w tym powiązanym pytaniu na dba.SE:
  • Czy istnieje nazwa tej struktury bazy danych?

Jeśli lista jest tylko do wyświetlania i rzadko aktualizowana, rozważyłbym zwykłą tablicę, która jest zwykle mniejsza i działa lepiej niż reszta.

Przeczytaj wpis na blogu Josha Berkusa Link do @a_horse w jego komentarzu. Należy jednak pamiętać, że skupia się on na wybranych przypadkach przeczytania. Josh przyznaje:

I tu właśnie wygrywa znormalizowane podejście, zwłaszcza gdy często zmieniasz pojedyncze tagi przy jednoczesnym ładowaniu.

jsonb jest dobrą opcją, jeśli i tak zamierzasz operować z JSON, i możesz przechowywać i pobierać JSON „tak jak jest”.