Jeśli przechowujesz xml w kolumnie wpisanej xml, dane nie zostaną zapisane jako zwykły tekst, jak w przypadku nvarchar, będą one przechowywane w jakimś przeanalizowanym drzewie danych, które z kolei będzie mniejsze niż nieprzeanalizowana wersja xml. To nie tylko zmniejsza rozmiar bazy danych, ale daje również inne korzyści, takie jak walidacja, łatwa manipulacja itp. (nawet jeśli nie używasz żadnej z nich, nadal są one dostępne do wykorzystania w przyszłości).
Z drugiej strony serwer będzie musiał przeanalizować dane po wstawieniu, co prawdopodobnie spowolni twoją bazę danych - musisz podjąć decyzję dotyczącą szybkości w stosunku do rozmiaru.
Edytuj:
Osobiście uważam, że dane w bazie danych powinny być przechowywane jako xml tylko wtedy, gdy mają strukturę trudną do zaimplementowania w modelu relacyjnym, np. układy, opisy stylów itp. Zwykle oznacza to, że nie będzie dużo danych, a szybkość nie stanowi problemu, dlatego dodano funkcje xml, takie jak walidacja danych i możliwość manipulacji (również, co nie mniej ważne, możliwość kliknięcia wartości w studiu zarządzania i zobacz sformatowany xml - naprawdę uwielbiam tę funkcję!), przewyższają koszty.
Nie mam bezpośredniego doświadczenia w przechowywaniu dużych ilości xml w bazie danych i nie zrobiłbym tego, gdybym miał taką opcję, ponieważ prawie zawsze jest wolniejszy niż model relacyjny, ale gdyby tak było, to d zalecić profilowanie obu opcji i wybór między rozmiarem a szybkością, które najlepiej odpowiadają Twoim potrzebom.
