Uważam, że chociaż można zrobić to, co opisujesz, nie jest to zbyt praktyczne, ponieważ zakłada wiele trudnych czasów:sesja otwiera połączenie A i uruchamia proc, aby utworzyć tabelę ##temp i tę sesję utrzymuje połączenie otwarte tak długo, jak długo połączenia B, C itp. muszą mieć dostęp do tabeli tymczasowej.
Lepiej byłoby skorzystać z rozwiązania wykorzystującego „stałą” tabelę, w której wiersz jest dodawany z unikalnym identyfikatorem (int lub GUID) dla każdej „sesji”, wartość ta zostanie zwrócona przez wywołanie inicjujące (lub w inny sposób może zostać pobrana lub zidentyfikowane) i używane przez wszystkie kolejne wywołania sesji.
