(Wszystko to zostało przetestowane z postgresql 8.3.7 — czy masz wcześniejszą wersję? Wystarczy spojrzeć na użycie „ALIASU ZA 1 USD”)
CREATE OR REPLACE FUNCTION storeopeninghours_tostring(numeric)
RETURNS SETOF RECORD AS $$
DECLARE
open_id ALIAS FOR $1;
result RECORD;
BEGIN
RETURN QUERY SELECT '1', '2', '3';
RETURN QUERY SELECT '3', '4', '5';
RETURN QUERY SELECT '3', '4', '5';
END
$$;
Jeśli masz zmienną rekordu lub wiersza do zwrócenia (zamiast wyniku zapytania), użyj „ZWRÓĆ DALEJ” zamiast „ZWRÓĆ ZAPYTANIE”.
Aby wywołać funkcję, musisz zrobić coś takiego:
select * from storeopeninghours_tostring(1) f(a text, b text, c text);
Musisz więc zdefiniować, czego oczekujesz od wyjściowego schematu wiersza funkcji w zapytaniu. Aby tego uniknąć, możesz określić zmienne wyjściowe w definicji funkcji:
CREATE OR REPLACE FUNCTION storeopeninghours_tostring(open_id numeric, a OUT text, b OUT text, c OUT text)
RETURNS SETOF RECORD LANGUAGE 'plpgsql' STABLE STRICT AS $$
BEGIN
RETURN QUERY SELECT '1'::text, '2'::text, '3'::text;
RETURN QUERY SELECT '3'::text, '4'::text, '5'::text;
RETURN QUERY SELECT '3'::text, '4'::text, '5'::text;
END
$$;
(nie jestem pewien, dlaczego wymagane są dodatkowe rzuty ::text... '1' to może domyślnie varchar?)