Dlaczego PostgreSQL uważa, że ​​granice NULL w typach zakresów różnią się od granic nieskończonych?

Ale oni nie. NULL jest wygodą składni gdy jest używany jako granica zakresu, podczas gdy -infinity / infinity są rzeczywistymi wartościami w domenie zakresu. Abstrakcyjne wartości oznaczają mniejsze/większe niż jakakolwiek inna wartość, ale wartości niemniej jednak (co można włączyć lub wyłączyć).

Również NULL działa dla każdego typ zakresu, podczas gdy większość typów danych nie ma specjalnych wartości, takich jak -infinity / infinity . Weź integer i int4range na przykład.

Aby lepiej zrozumieć, rozważ wątek w pgsql-general, który podano a_konia :

• https://www.postgresql.org/ postgresql.org/message-id/flat/OrigoEmail.bf5.ac6ff6ffeb116aec.13fc29939e0%40prod2#c9fabdc670211364636b733a79a04712

Każdy typ danych może być NULL , nawet domeny, które są jawnie NOT NULL . Zobacz:

• Dlaczego PostgreSQL zezwala na NULL w domenach, które zabraniają NULL?

Obejmuje to date , oczywiście (jak Adrian skomentował ):

test=> SELECT NULL::date, pg_typeof(NULL::date);
 date | pg_typeof 
------+-----------
      | date
(1 row)

Ale próbuję omówić NULL jako wartość (gdy jest używany jako granica zakresu) jest podejściem wprowadzającym w błąd. To nie jest wartość.

Ponownie, NULL nie jest traktowana jako wartość w domenie zakresu. Służy tylko jako wygodna składnia do powiedzenia:„bez ograniczeń”. Nic więcej.