Biodro>
W tym artykule pokrótce przedstawię i wyjaśnię technologię klastra pracy awaryjnej w SQL Server. Technologia klastra pracy awaryjnej programu SQL Server jest również ważną technologią zapewniającą wysoką dostępność. Dlatego jest szeroko stosowany w aplikacjach korporacyjnych, aby zapewnić maksymalną obsługę w systemach produkcyjnych.
Technologia Failover Cluster to idealna technologia do utrzymania wysokiej dostępności usługi aplikacji w instytucjach, które mają na celu zapewnienie maksymalnego poziomu usług (telekomunikacja, bankowość, urzędy rządowe, holdingi).
Tę technologię można zdefiniować jako zdolność pojedynczej bazy danych do obsługiwania na więcej niż jednym serwerze. W ten sposób zapewnia wysoką dostępność i maksymalną usługę, która jest jedną z niezbędnych zasad w świecie baz danych.
Chciałbym również wspomnieć, że wiele osób może postrzegać technologię Failover Cluster jako rozwiązanie do odzyskiwania po awarii, ale tak nie jest. Technologia klastra pracy awaryjnej nie jest rozwiązaniem do odzyskiwania po awarii, jest to technologia, która zapewnia tylko wysoką dostępność.
Możemy wymienić rozwiązania oferowane przez bazę danych SQL Server dla wysokiej dostępności w następujący sposób.
- Klaster pracy awaryjnej
- Odbicie lustrzane bazy danych
- Replikacja danych
- Migawka bazy danych
W architekturze klastra pracy awaryjnej jeden z 2 lub więcej serwerów połączonych ze sobą za pośrednictwem klastra Windows jest aktywny, a drugi jest pasywny. Jeśli aktywny serwer nie jest w stanie świadczyć usługi w żadnym przypadku, następuje stan Failover i węzeł pasywny jest włączany przez klaster Windows.
Aby zainstalować klaster pracy awaryjnej programu SQL Server, oba serwery muszą znajdować się w klastrze systemu Windows. Po stronie SQL Server usługą udostępniającą architekturę klastra pracy awaryjnej jest Microsoft Cluster Service (MSCS). Oba serwery mają różne dyski, ale istnieje dysk współdzielony, na którym przechowywane są pliki związane z bazą danych i klastrem. Ten dysk jest znany jako dysk kworum. Możemy symbolizować Dysk Kworum, który symbolizuje wspólną przestrzeń dyskową i jest wspólny dla obu węzłów, jak pokazano na poniższym obrazku.
Gdy aplikacja uzyskuje dostęp do bazy danych, aplikacja stale uzyskuje dostęp do bazy danych z wprowadzonym adresem IP klastra, nie wiedząc, który z aktywnych węzłów pasywnych jest. IP klastra żąda aktualnie aktywnego węzła, który jest węzłem wysyłanym do węzła. Gdy aktywny węzeł jest wyłączony, aplikacja łączy się z węzłem pasywnym w ciągu 1 sekundy w zależności od systemu i nie ma na to wpływu. W takim przypadku węzeł pasywny jest aktywny, a administrator może już w dowolnym momencie ręcznie wykonać przełączanie awaryjne.
