Ta część wygląda:
insert into @BadWords values
('one'),
('three'),
('five'),
('hold')
Potrzebujesz prefiksu N dla literałów ciągu Unicode. Bez N twój kod traktuje je jako VARCHAR i otrzymujesz znaki zapytania dla znaków wielobajtowych. Są też inne miejsca, w których musisz używać ciągów przyjaznych dla Unicode. XML jest zwykle UTF-8, więc powinien być w stanie obsługiwać znaki Unicode, chociaż standard odradza te . Twój kod powinien wyglądać tak:
insert into @BadWords values
(N'one'),
(N'three'),
(N'five'),
(N'hold')
