Możesz utworzyć tabelę, która używa ograniczenia klucza obcego odwołującego się do kolumny identyfikatora (pod warunkiem, że jest to klucz podstawowy tabeli). Wstawia wiersz do tej tabeli „podrzędnej”, który odwołuje się do identyfikatora =0 i usuwa wszystkie uprawnienia użytkownika do aktualizacji/usuwania z tej tabeli.
Teraz, jeśli ktoś spróbuje usunąć wiersz o identyfikatorze =0 w tabeli „nadrzędnej”, co się nie powiedzie z powodu istniejącego wiersza podrzędnego w drugiej tabeli.